تکنولوژی های متصل مورد استفاده در هر سطحی از مزارع و مکان های تولید، منابع غذایی ما را در برابر سایبرحملات آسیب‌پذیر می‌کند.

پیشرفت‌های صورت گرفته در فناوری کشاورزی در سال های اخیر به کشاورزان امکانات بی‌نظیری را فراهم کرده است. علاوه بر بهبود عملکرد محصولات و کاهش هزینه های ورودی، مزارع قادر به نظارت و کنترل مزارع خود از سراسر جهان هستند. آنها می توانند از طریق پهپادها تصاویر هوایی بدون نیاز به پیمودن هکتارها از مزارع بگیرند. آنها می توانند حرکت، تغذیه و حتی میزان چوگان زدن هر گاو در گله خود را پیگیری کنند. اما وابستگی بیشتر به فناوری می تواند کشاورزان را در معرض خطر قرار دهد. هر چه تکنولوژی بیشتری استفاده شود، فرصت های بیشتری برای سایبرحملات وجود دارد که می تواند زنجیره تأمین غذا را به خطر بیندازد.

سیستم های تغذیه و آب دهی خودکار، سیستم های خاک‌ورزی خودکار یا حتی پمپ های حرارتی یا کولرهای هوشمند، همه دارای قابلیت اتصال به اینترنت هستند و در حلقه های امنیتی به عنوان "نقاط پایانی" شناخته می شوند. برای هر یک از این نقاط پایانی در مزرعه، آسیب‌پذیری‌هایی وجود دارد که می تواند توسط افراد خبیث بهره‌برداری شوند.

برای پیشگیری از این خطرات، ضروری است که تولیدکنندگان نرم‌افزار در این حوزه اولویت اول خود را امنیت در محصولات و اجزای خود قرار دهند. امنیت باید در هر مرحله از زنجیره تأمین، از مزرعه تا فروشگاه، کاشته شود تا سیستم های کامل در برابر هرگونه سایبرحمله محافظت شوند. این تهدیدات به هیچ وجه تهدیدات خالی از محتوا نیستند. هکرها در حال دستگیری تراکتور ها هستند و از رمزگذاری اطلاعات بردر ماه گذشته، یک گروه کشاورزی در کبک با یک حمله رمزگذاری مواجه شد که بر روی بیش از 40,000 عضو آن تأثیر گذاشت.

به دلیل پیچیدگی فناوری و تنوع برنامه های مختلف آن، مشکلی است که بتوان به راحتی تمامی خطرات را مدیریت کرد. از تجهیزات کشاورزی همراه و خودکار تا واحدهای یخچال بزرگ، کارخانه های تولید با عملیات و فناوری پیچیده و فلوت های حمل و نقل بزرگ، هر لینک از این زنجیره می تواند تهدید امنیتی محتملی ایجاد کند. برای مقابله با این تهدیدات، ضروری است که همه نقاط پایانی با آخرین پروتکل های امنیتی تعبیه شده محافظت شوند و تمامی دستگاه ها به طور منظم با آخرین به‌روزرسانی‌های امنیتی به‌روز شوند.

عجیب نیست که انسان‌ها به عنوان ضعف‌ترین لینک در زنجیره امنیت سایبری ثابت شده‌اند. اگر سازمان‌ها به "بهداشت سایبری" توجه کنند، مانند استفاده از احراز هویت دو عاملی و استفاده از رمزهای "طولانی و قوی" (و خصوصی)، این به کاهش برخی از خطرات رایج که اجازه ورود افراد خبیث را می دهد، کمک می کند. برخلاف کشاورزان، جنایتکاران سایبری معمولاً تنبل هستند، بنابراین حفاظت کوچکی می تواند باعث شود که فعالیت های خبیث آنها به جای دیگری منتقل شود.

برای اطمینان از اینکه زنجیره تأمین غذا برای همه قابل اعتماد و انعطاف پذیر است، ضروری است که ذینفعان به همکاری برای به اشتراک گذاشتن اطلاعات و بهترین شیوه های کاربردی در استانداردهای امنیت سایبری مناسب کار کنند. این شامل تولیدکنندگان نرم افزار، کشاورزان، فرآورندگان غذا، خرده فروشان و نظارت کنندگان است. آموزش بهترین ابزار دفاعی در صنعت است و تضمین جریان آزاد اطلاعات یکی از راه های محافظت بهتر از ابتدا تا انتهای زنجیره تأمین غذا است.